مدت هاســـــت

نه به آمدن کسی دل خوشـــــــم…

نه از رفتن کسی دل گیـــــــر…

بی کسی هم عالمــــــــــــی دارد…

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
تــــركــه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش

دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
تــــركــه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
تــــركــه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش

دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کن

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی

حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
تــــركــه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

محکوم به حبس ابد! 

زندگی مرامحکوم به تنهایی وبه کوچه پس کوچه های دل تبعیدکرد!درکوچه پس کوچه های دل قدم میزدم و برگ های خزان را دانه دانه با پاهای خودله میکردم همانطور که امید خود را له میکردم.ندایی از درونم برخواست:توچرا تنهایی؟مگر گناه توچیست؟!سکوتی همه جا را فراگرفت وندایی امد که تو تنها نیستی!!گفتم توکیستی پس چرا تاحالا خود رانشان ندادی؟تونوری،سایه ای،انسانی،کیستی؟!گفت نه نورم ونه سایه ام ونه انسم .من فرمانروای دلهای تنها وشکسته ام وخانه ی من همین تبعیدگاهی است که محکومت کردم که به خانه ی من جز من نبینی ومن جز تو نبینم.گفتم خوشا به حال من که بهترین محکومیت وتبعیدگاه برایم است!اگرکه توبامنی پس همیشه مرا دراین تبعیدگاه زندانی کن!!!!

من عشق را در تو
 تو را در دل
دل را در موقع تپیدن
و تپیدن را بخاطر تو دوست دارم

من غم را در سکوت
سکوت را در شب
وشب را در بستر
و بستر را برای اندیشیدن بخاطر تو دوست دارم

من بهار را بخاطر شکوفه هایش
زندگی را بخاطر زیبایی اش
و زیبایی اش را بخاطر تو دوست دارم


من دنیا را بخاطر خدایش
خدایی که تو را خلق کرد دوست دارم

برگرفته از: وبلاگ دوست خوبم ارام

سلام ای کسی که برای من ارزش دو دنیا رو داری

عشقم بد نبود میامدی و یک پیام میگذاشتی به جای گردش تو اینترنت و سرچ موارد بی خود  بیا و برای من پیام بذار

خیلی دلم گرفته اصلا طاقت شنیدن صدای تو ندارم وقتی از من دوری وقتی می دونم امشب چه اتفاق فجیعی می خواد برای تو بی افتد

دعا کن بتونم حرفهام رو برای تو بزنم

امشب در حد مرگ تنهام و حتی دل خدا هم برای من نمی سوزه

امشب به حدی تنهام که فقط می خوام گریه کنم و این اشک هیچ وقت بند نیاد

خیلی سخته ته مونده امید و آزو و توانایی رو جمع کنی تا برای تنها کسی بذاری که خیلی دوستش داری اما زمانی این کارو می کنی اون اصلا توجه به تو نداره

خیلی سخته وقتی می شینی و می بینی تمام زندگیت تصمیم هایی که گرفتی همه باطل بوده

اصلا حالم خوب نیست فشارهای زندگی از یک طرف ، بیماری تو از یک طرف ، دوری از تو یک طرف و....نمی دونم چه باید بکنم

تلاش می کنم تو تشویق کنم به سلامتی خودت اهمیت بدی ! اما دریغ از توجه تو !!؟ اصلا متوجه می شی اگر تو مریض باشی مرگ من فرا می رسه ؟؟؟!

این رو بدون برام سخته برات بنویسم چون الان تو جایی هستی که من رو می کشه .

ای کاش تو ....

دوستت دارم

بازهم بی کسی رو چاره کردیم . . .

نقاش خوبی نبودم...
اما این روزها...به لطف تو...
انتظار را دیدنی می کشم!!!

منو بگیر از این روزای در به در،از این روزا از این شبای بی ثمر

منو ببر به خاطرات رفتمون،روزایی که تو جا گذاشتی پشت سر

تو کوچه ها نمیشه بی تو پرسه زد،خیابونا غریبو غم گرفته ان

کجا برم چرا نمیرسم به تو،کجایی پس چرا نمیرسی به من ؟

حالا که نیستم اشکاتو کی پاک کنه،کی عاشقونه مینویسه اسمتو ؟

بدونه من هزار سال دیگه هم،بدون کسی نمیشکنه طلسمتو ؟

چقدر حرف مونده و نمیشنوی،چقدر راه مونده و نمیکشم

ببین کجای غصه پس زدی منو،محاله بی پناه تر از این بشم

غریبگی نکن دلم غریبه نیست،همونه که برات ستاره چیده بود

بگو که یادته بگو که یادته همون که گفتی از خدا رسیده بود

تو شونتو نمیسپری به حق حقم،نه میگی عاشقی نه میگم عاشقم

نه تو دیگه برام اون عشق سابقی نه من دیگه برات گل شقایقم

 بهت گفتم میخوام یادت نیوفتم،چشام هی تو نخ عکس تو میره

یه آهنگی گذاشتم که میدونم،اگه گوشش کنی گریت میگیره

صدام از گریه ی دیشب گرفته،دارم میمیرم از دیوونه حالی

با اشکام باز مهمونی گرفتم،همه چی هست فقط جای تو خالی

سلام مــاه مــن !

دیشب دلتنگ شدم و رفتم سراغ آسمان اما هر چه گشتم اثری از ماه نبود که نبود …!

گفتم بیایم سراغ ِ خودت ..

احوال مهتابیت چطور است ؟!

چه خبــر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های مــن ؟!

چه خبــر از تمام صبــرهایت در برابر تمام ناملایمت های مــن ؟!

چه خبر از تمام آن ستاره هایی که بی من شمردی و من بی تو ؟!

چقدر نیامده انتظار خبــر دارم ؟!

چه کنم دلم بــرای تمــام مهــربانی هایت لک زده است !

راستی ، باز هم آســمان دلت ابری است یا ….؟!

می دانم ، تحملم مشکل است …. اما خُب چه کنم؟!

یک وقت خســته نشوی و بــروی مــاه دیگری شود …. هیچ کس به اندازه مــن نمی تواند آســـمانت باشد !

تو فقط ماه من بمون و باش !

ماه من !

مراقب خاطراتمان ، روزهای با هم بودنمان .. خلاصه کنم بهونه موندنم مراقب خودمون باش

دخترک شانزده ساله بود که برای اولین بار عاشق پسر شد.. پسر قدبلند بود، صدای بمی داشت و همیشه شاگرد اول کلاس بود. دختر خجالتی نبود اما نمی خواست احساسات خود را به پسر ابراز کند، از اینکه راز این عشق را در قلبش نگه می داشت و دورادور او را می دید احساس خوشبختی می کرد. در آن روزها، حتی یک سلام به یکدیگر، دل دختر را گرم می کرد. او که ساختن ستاره های کاغذی را یاد گرفته بود هر روز روی کاغذ کوچکی یک جمله برای پسر می نوشت و کاغذ را به شکل ستاره ای زیبا تا می کرد و داخل یک بطری بزرگ می انداخت. دختر با دیدن پیکر برازنده پسر با خود می گفت پسری مثل او دختری با موهای بلند و چشمان درشت را دوست خواهد داشت.

بقیه داستان در ادامه مطلب

ای خدا دلم گرفته

دلم از همه گرفته

حتی تو!!

حتی خودم!!

از خودم متنفرم

نمیدونم چرا

اما حوصلهی هیچکسی رو ندارم

فقط دلم میخواد با یکی صحبت کنم

با یکی که دردمو دوا کنه

ببینمش

حسش کنم

پیشش گریه کنم

من واقعا دلم از همه چی گرفته

خیلی هم گرفته

ای خدا!!!!

کمکم کن که کسی رو ناراحت نکنم

چون اگه بکنم دیگه راه برگشتی نیست!!!!

 دنیای این روزهای من درگیر تنهایی شده

                                                    تنها مدارا میکنم دنیا عجب جایی شده

خیلی سخته چیزی رو که تا دیشب بود یادگاری
 صبح بلند شی و ببینی که دیگه دوسش نداری
خیلی سخته که نباشه هیچ جایی برای آشتی
بی وفا شه اون کسی که جونتو واسش گذاشتی
خیلی سخته تو زمستون غم بشینه روی برفا
 می سوزونه گاهی قلب و زهر تلخ بعضی حرفا
خیلی سخته اون کسی که اومد و کردت دیوونه
 هوساش وقتی تموم شد بگه پیشت نمی مونه
خیلی سخته اگر عمر جادوی شعرت تموم شه
نکنه چیزی که ریختی پای عشق اون حروم شه
خیلی سخته اون که می گفت واسه چشات می میره
 بره و دیگه سراغی از تو ونگات نگیره
خیلی سخته تا یه روزی حرفهای اون باورت شه
 نکنه یه روز ندامت راه تلخ آخرت شه
خیلی سخته که عزیزی یه شب عازم سفر شه
تازه فردای همون روز دوست عاشقش خبر شه
 خیلی سخته بی بهونه میوه های کال رو چیدن
که دل بخدا کم غصه ای نیست چن روزی تو رو ندیدن
 خیلی سخته ی رو با نگات دزدیده باشی
 وسط راه اما از عشق یه کمی ترسیده باشی
خیلی سخته که بدونه واسه چیزی نگرانی
از خودت می پرسی یعنی می شه اون بره زمانی؟
خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی
اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی
خیلی سخته یه غریبه به دلت یه وقت بشینه
بعد به اون بگی که چشمات نمی خواد اون رو ببینه
خیلی سخته که ببینیش توی یک فصل طلایی
 کاش مجازات بدی داشت توی قانون بی وفایی
خیلی سخته که ببینی کسی عاشقیش دروغه
چقدر از گریه اون شب چشم تو سرش شلوغه
خیلی سخته و قشنگه آشنایی زیر بارون
اگه چتر نداشته باشی توی دستا هردوتاشون
 خیلی سخته تا همیشه پای وعده ها نشستن
 چقدر قشنگه اما واسه ی کسی شکستن
 خیلی سخته واسه ی اون بشکنه یه روز غرورت
اون نخواد ولی بمونه همیشه سنگ صبورت
 خیلی سخته بودن تو واسه ی اون بشه عادت
دیگه بوسیدن دستات واسه اون نشه عبادت
 خیلی سخته چشمای تو واسه ی اون کسی خیسه
 که پیام داده یه عمر واسه تو نمی نویسه
 خیلی سخته که دل تو نکنه قصد تلافی
 تا که بین دو پرستو نباشه هیچ اختلافی
خیلی سخته اونکه دیروز تو واسش یه رویا بودی
از یادش رفته که واسش تو تموم دنیا بودی
خیلی سخته بری یک شب واسه چیدن ستاره
ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره